Opuszczone Hale

Tym razem Polaris postanowił przyprowadzić Silky tutaj, nawet jeśli perspektywę na obfite polowanie mieli tu mniejszą, niż w gęstym, górskim lesie. Od dawna na tej hali nie wypasano żadnego bydła i być może nigdy coś takiego nie miało miejsca, ale nazwa przylgnęła do tego miejsca i tyle. Teren był w większości otwarty, opadający łagodnie w dół, więc z łatwością można by wypatrzyć zwierzynę, ale i ona mogła ich łatwo zauważyć. Z boków halę otaczał las i zagajnik. Nadeszli właśnie od jego strony, co dawało im niewielką przewagę, gdyby rzeczywiście żywy duch przebywał w tym miejscu.

Silky nie odstępowała swojego partnera na krok, poruszali się bark przy barku, żwawym tempem. Jednocześnie po drodze wilczyca łowiła dźwięki i zapachy. W jakiś tajemniczy, magiczny sposób tereny watahy przestały być jej obce. Nie nazwała by ich domem, ale zdecydowanie stały się znajome, chociaż może nie każdy skrawek i każde drzewo. Wciąż były jakieś miejsca, których nie znała i Polaris prowadził ją w jedno z nich.
Stanęli na otwartym terenie, wzgórzu, którego krańce były otoczone kurtyną lasu. Miejsce zdawało się ciche, spokojne, opuszczone właśnie. Nie wydawało się, żeby jakakolwiek zwierzyna znajdowałą się w pobliżu, ale nawet jeśli nie, to wciąż mogła się cieszyć spacerem w jego towarzystwie.
- Chyba nie ma żywej duszy w pobliżu. - wyraziła przypuszczenie, zdając się jednak na więcej niż jeden zmysł i dlatego zaczęł intensywniej węszyć.

On również od razu skupił się na prześledzeniu tej wolnej przestrzeni, na pierwszy rzut swoich szarych oczu nie zauważając tu żadnej żywej istoty poza nimi.
- Cóż, jeśli nawet z polowania wyjdą nici, to przynajmniej będzie spacer. - stwierdził pogodnie i jego oblicze odmienił uśmiech, który posłał Silky. Zaraz jednak za jej przykładem zaczął nasłuchiwać i węszyć, ruszając też jednak do przodu, schodząc w dół wzgórza, jego łapy zaczęły zapadać się w zaspach. Starał się tak na wszelki wypadek robić jak najmniej hałasu, obejrzał się tylko na białą wilczycę, czy podąża za nim. Jej ciało zlewało się z zimowym krajobrazem, podczas gdy on wyraźnie się odznaczał.

- To prawda, a w końcu to też było w planie. - odpowiedziała Silky pogodnie, koncentrując się jednak bardziej na łowieniu dźwięków i zapachów. Wiatr nie ułatwiał jej sprawy, ponieważ akurat wiał słabiej. Silky zdążyła się już nieco przyzwyczaić do ekstremalnych górskich warunków, chociaż żeby się na nie uodporniła, lub zdobyła większą wytrzymałość, o to by się nie pokusiła. Jednak to właśnie tutaj dostrzegała całą potęgę natury. Piękno i drapieżność, dwie strony tej samej monety.
Powoli i cicho podążyła za Polarisem, wchodząc w głębokie zaspy białego puchu, z którym się niemal zlewała. Nie można było tego powiedzieć o Polarisie. Silky uśmiechnęła się, zatrzymała obok niego i wetknęła pysk w śnieg, aby następnie gwałtownym ruchem ponieść do góry tuman śniegu, który wylądował na smolistym cielsku Polarisa.
Mimo wszystko lepiej zadbać o kamuflaż. - zażartowała. I wtedy nagły, lekki podmuch przyniósł delikatny zapach.